شماره ٢٤٥: بکيش اهل وفا مدعا نميگنجد
بکيش اهل وفا مدعا نميگنجد
اميد در دل و در سرهوا نميگنجد
ميان حسن و محبت يگانگيست چنان
که در ميانه بغير از حيا نميگنجد
دم مسيح گشايد گل مراد رواست
که در بهشت وصالت صبا نميگنجد
چنان بعهد تو بيگانگى رواج گرفت
که در حريم وصال آشنا نميگنجد
فغان که تنگدلى در ديار ماعامست
بغايتى که اثر در دعا نميگنجد
چنان ربوده دلم را هواى درويشى
که در سعادت بال هما نميگنجد
خراب روضه عشقم که بافضاى دو کون
تذرو عافيتش در هوا نميگنجد
جمال دوست فروغم دهدنه نارکليم
چراغ کس بشبستان ما نميگنجد
ازآن بکعبه اسلام ميرود عرفى
که در صنمکده شيدوريا نميگنجد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده