شماره ٥٢٧: هرگز گلى اندر جهان بى خار نتوان يافتن

غزلستان :: سیف فرغانی :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
هرگز گلى اندر جهان بى خار نتوان يافتن
دلبر بسى بينى ولى دلدار نتوان يافتن
گرخلق را يارى دهى يارت بسى باشد وليک
از خلق اگر يارى خوهى کس يار نتوان يافتن
گر بهر خاک کوى خود يار ازتو جان خواهد بده
کآن نقد را زين تيزتر بازار نتوان يافتن
شکرانه ده جان گر ترا گويد سگ کوى منى
وين لطف ازو بارى بود هر بار نتوان يافتن
بى عشق ديدن روى او کس را ميسر کى شود
چون اهل جنت نيستى ديدار نتوان يافتن
ور چند جان دادى بدو کم کن طمع در وصل او
کآن نيم جو را در عوض دينار نتوان يافتن
اى بر نکويان پادشه چون من ترا يک نيک خوه
چون سيم و زر در خاک ره بسيار نتوان يافتن
ازبهر عشقت در زمان لايق نديدم هيچ جان
بهر چنين در در جهان ديوار نتوان يافتن
در وصف رويت بلبل است آن گل که گفتى در چمن
زيباتر از رخسار من رخسار نتوان يافتن
آن را که از خمر غمت تلخى بکام دل رسد
شيرين تر از گفتار او در گفتار نتوان يافتن
عاشق بعالم ننگرد در خويشتن هم ننگرد
اندر رداى عيسوى زنار نتوان يافتن
در خوابگاه وصل تو عاشق نخسبد هيچ شب
گر چون خروسش هر سحر بيدار نتوان يافتن
تا سيف فرغانى نظر کرد اندر آن شيرين پسر
شد مست عشق و ديگرش هشيار نتوان يافتن



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید