شماره ١١١: رخ خوبت خداى مى داند
رخ خوبت خداى مى داند
که اگر در جهان به کس ماند
ماه را بر بساط خوبى تو
عقل بر هيچ گوشه ننشاند
شعله آفتاب را بکشد
حسنت ار آستين برافشاند
در جهان برنيايد آب به آب
عشقت ار آب بر جهان راند
گفتمت جان به بوسه اى بستان
گفتى ار خصم بوسه بستاند
بستدى جان و بوسه مى ندهى
اين حديثت بدان نمى ماند
چون مزاج دلم همى دانى
که نداند شکيب و نتواند
با خيالت بگو نخواهم داد
تا به گوش دلم فرو خواند
انورى بر بساط گيتى کيست
که نه ناباخته همى ماند
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده