شماره ٢٤: معشوقه به رنگ روزگارست
معشوقه به رنگ روزگارست
با گردش روزگار يارست
برگشت چو روزگار و آن نيز
نوعى ز جفاى روزگارست
بس بوالعجب و بهانه جويست
بس کينه کش و ستيزه کارست
اين محتشميست با بزرگى
گر محتشم و بزرگوارست
بوسى ندهد مگر به جانى
آرى همه خمر با خمارست
در باغ زمانه هيچ گل نيست
وان نيز که هست جفت خارست
اى دل منه از ميان برون پاى
هر چند که يار بر کنارست
اميد مبر کز آنچه مردم
نوميدترست اميدوارست
هر چند شمار کار فردا
کاريست که آن نه در شمارست
بتوان دانست هر شب از عمر
آبستن صد هزار کارست
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده