شماره ٨١٤: اى دل پر هوش ما با همه فرزانگى
اى دل پر هوش ما با همه فرزانگى
شد ز غم آن پرى فاش به ديوانگى
ما چو خراباتييم گر ننشيند رواست
پيش خراباتيان آن صنم خانگى
اى که به نخجير ما ساخته اى دام زلف
دام چه حاجت؟ که کرد خال رخت دانگى
دل بر شمع رخت راه نمى يافت هيچ
چشم توپروانه ايش داد به پروانگى
آينه روى تو، تا که بديد آفتاب
جز به مدارا نکرد زلف ترا شانگى
تا تو مرا ساختى با رخ خويش آشنا
با دگرانم فزود وحشت و بيگانگى
اوحدى آن مرد نيست کز تو به کامى رسد
گر چه بکار آورى غايت مرادنگى
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده