شماره ٢٥٨: جهان از باد نوروزى جوان شد

غزلستان :: اوحدی مراغه‌ای :: غزلیات

افزودن به مورد علاقه ها
جهان از باد نوروزى جوان شد
زمين در سايه سنبل نهان شد
قيامت مى کند بلبل سحرگاه
مگر گل فتنه آخر زمان شد؟
ز رنگ سبزه و شکل رياحين
زمين گويى به صورت آسمان شد
صبا در طره شمشاد پيچيد
بنفشه خاک پاى ارغوان شد
بهار آمد، بيا و توبه بشکن
که در وقتى دگر صوفى توان شد
ز رنگ و بوى گل اطراف بستان
تو پندارى بهشت جاودان شد
وليکن اوحدى را برگ گل نيست
که او آشفته روى فلان شد



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید