شماره ٧٢٨: جانا، گذرى به بوستان کن
جانا، گذرى به بوستان کن
باده خور و رخ چو ارغوان کن
جان ها که گرانست نرخ ايشان
يک بار بخند و رايگان کن
از غمزه روانه کن خدنگى
يک جان مرا هزار جان کن
گر مى کشيم ز کس چه پرسي؟
چيزى که ترا خوش آيد، آن کن
زن در دل خسرو آتش، اما
خود را ز ميانه بر کران کن
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده