شماره ٥٦٩: اى رخت چون ماه و از مه بيش هم
اى رخت چون ماه و از مه بيش هم
خسته کردى سينه ما، ريش هم
غمزه تو بر صف خوبان زند
گر نرنجى بر دل درويش هم
تيره کردى عيش ما و روز دل
روزگار عقل دور انديش هم
گر نوازش نيست کشتن، گفتمت
کاهلى کردى در آن فرويش هم
کشتم از دست جفايت خويش را
بر تو آسان کردم و بر خويش هم
مى رود صبر من آواره ز من
پس نمى بيند ز بينم و پيش هم
ما و زنار مغانه کز بتان
وين نماز، استغفرالله، کيش هم
گر چه بر جانم قيامتها از اوست
تا قيامت عمر بادش بيش هم
هر زمان گويى که نوش من خوش است
گر ز خسرو پرسي، اى جان، نيش هم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده