شماره ٤٩٤: از دست غمت به ناله ماييم
از دست غمت به ناله ماييم
در خون جگر چو لاله ماييم
خورشيد تو در کلاله پنهانست
در سايه آن کلاله ماييم
با خاک يکى شده به کويت
چون مرده دير ساله ماييم
يک سينه ز خون دل لبالب
از دست تو چون پياله ماييم
از قطره اشک و از دم سرد
يک دامن پر ز ژاله ماييم
چون هيزم تر به روى آتش
در گريه و سوز و ناله ماييم
از محنت اگر نواله بخشند
بريانى آن نواله ماييم
مى کن غم خود به ما حواله
چون در خور آن حواله ماييم
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده