شماره ٤٩١: نمى داند مه نامهربانم

غزلستان :: امير خسرو دهلوی :: غزليات - بخش دوم

افزودن به مورد علاقه ها
نمى داند مه نامهربانم
که دور از روى خويش بر چه سانم؟
چو زلف بيقرارش بيقرارم
چو چشم ناتوانش ناتوانم
برو، باد و گدايى کن به کويش
بگو با آن مه نامهربانم
«که گر چه مى نهى بار فراقم
وگر چه مى زنى تيغ زبانم
هنوزم مهرت اندر سينه باشد
اگر در خاک ريزد استخوانم »
بپرس از شمع حال سوز خسرو
که تا گويد که شبها بر چه سانم



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید