شماره ٣٦٧: خلق به هر کار و من برسر سوداى خويش

غزلستان :: امير خسرو دهلوی :: غزليات - بخش دوم

افزودن به مورد علاقه ها
خلق به هر کار و من برسر سوداى خويش
در هوسى هر کسى من به تمناى خويش
گويد همسايه ام هر شبت، اين ناله چيست؟
مويه خود مى کنم بر تن تنهاى خويش
سينه با تاباک و من بنگرم از بيم جان
چند عقوبت کنم بر دل شيداى خويش
من چو نمى بينمت، لطف کن ار گه گهى
من نه همه جاى خود بلکه همه جاى خويش
حسن فروشى به دل، ناله فروشى به جان
سهل چنين هم مکن قيمت کالاى خويش
در دل تنگم همى جز تو نگنجد کسى
کرته ازين به مخواه چست به بالاى خويش
پا چو به کويت نهم غيرت کوى ترا
سرمه ديده کنم خاک کف پاى خويش
من چو ز اندوه عشق جان نبرم، ليک تو
خال ملامت منه بر رخ زيباى خويش
در حق خسرو فتد، هيچ، که ضايع کنى
رحمت امروز خود از پى فرداى خويش



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید