شماره ٢٤٧: کسى که ديدن آن ترک باده نوش رود
کسى که ديدن آن ترک باده نوش رود
به پاى آيد و چون بيندش به دوش رود
تبارک الله ازان رو که بهره خواهد برد
چو هم ز ديدن او آدمى ز هوش رود
گر آن حريف رود سوى قبله، صوفى را
گليم زهد به دکان مى فروش رود
ز بس که بيهشم از وى چو چشم پاک کنم
به سوى چشم برم دست و سوى گوش رود
خراش سينه همسايه شد خروش دلم
کسى مباد که در گوشش اين خروش رود
صلاى عيش همى آيدم ز ياران، ليک
دلم نماند که سوى نشاط و نوش رود
طريق سرو قباپوش ديد تا خسرو
دلش نخواست که بر سرو سبزپوش رود
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده