شماره ١٢٦: هر که را اينجا به سيلى آسمان خواهد نواخت
هر که را اينجا به سيلى آسمان خواهد نواخت
در کنار مرحمت، در آن جهان خواهد نواخت
باغبان در نوبهاران گوشمالى مى دهد
نغمه سنجى را که در فصل خزان خواهد نواخت
قطره ما را ز چشم انداخت گر ابر بهار
در کنار لطف، بحر بيکران خواهد نواخت
مى زند برق فنا بر خرمن ما خويش را
تابه برگ کاه ما را کهکشان خواهد نواخت
ساز سير آهنگ ما را بر زمين زد آسمان
چنگ و ناى بينوايان را چسان خواهد نواخت؟
ما يتيمان را به جوى شير، لطف کردگار
همچو مادر در بهشت جاودان خواهد نواخت
باغبان از چشم پاک ما اگر واقف شود
همچو شبنم در کنار گلستان خواهد نواخت
هيچ کس را دل به اشک آتشين ما نسوخت
طفل ما را دامن آخر زمان خواهد نواخت
هستى ما صرف شد در گوشمال غم، مگر
در کنار خاک ما را آسمان خواهد نواخت؟
آن سليمانى که کرد از مغز چشم زاغ سير
اين هما را هم به مشتى استخوان خواهد نواخت
در دهان شير اگر افتد، مسلم مى جهد
هر شکارى را که آن ابرو کمان خواهد نواخت
نوبت گفتار اگر صائب به ما خواهد رسيد
مور ما را آن سليمان زمان خواهد نواخت
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده