شماره ٢٨٨: نريزد اگر آب لطف از جمالش

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش هفتم

افزودن به مورد علاقه ها
نريزد اگر آب لطف از جمالش
بسوزد دو عالم ز برق جلالش
مه نو به ناخن زمين مى خراشد
ز شرم دوابروى همچون هلالش
کشيده است سر در گريبان سوزن
دم عيسى از شرم لطف مقالش
ز معموره لامکان گرد خيزد
چو درخانه رم نشيند غزالش
سپندى که ازآتش او گريزد
به صد چشم، مجمر بگريد به حالش



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید