شماره ٢٣٥: فارغ ز دار و گير جهان خراب باش

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش هفتم

افزودن به مورد علاقه ها
فارغ ز دار و گير جهان خراب باش
مردانه ترک کام بگو،کامياب باش
اين شعله هاى عاريتى نيست پايدار
چون لاله زآتش جگر خود کباب باش
خود را چو آفتاب نکردى به نور عشق
بارى چو سايه در قدم آفتاب باش
قدر تو کم چرا بود از قدر ديگران؟
از خود زياده از همه کس در حجاب باش
چشمت اگر به دولت بيدار مى پرد
ازشورش درون، نمک چشم خواب باش
خواهى که بى حساب به جنت ترا برند
صائب نفس شمرده زن و خود حساب باش



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید