شماره ٧٥: چون ترا مسکن ميسر شد تزيين مباش

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش هفتم

افزودن به مورد علاقه ها
چون ترا مسکن ميسر شد تزيين مباش
تخته کز دريا ترا بيرون برد رنگين مباش
ديده بد مى کشد رنگين لباسان رابه خون
شمع مارا جامه فانوس گو رنگين مباش
افسر زرين سر خورشيد رادر کارنيست
داغدار عشق راگو شمع بربالين مباش
تخم قابل در زمين پاک گوهر مى شود
وقت صبح صافدل بى گريه خونين مباش
برگريزان کرم رانوبهاران درقفاست
تاگلى در باغ دارى مانع گلچين مباش
پرده بينش نگردد موشکافان رالباس
همچو شيادان نهان در خرقه پشمين مباش
از گرانقدرى است هر مطلب که دير آيد به دست
از تهى بر گشتن دست دعا غمگين مباش
نيست در بند زر و آهن تفاوت ،زينهار
تاميسر مى شود در قيد مهر و کين مباش
گر طمع دارى که صائب ازخدابينان شوى
خودپسند و خود نما و خود سرو خودبين مباش



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید