در تعريف عمارت و مدح صاحب ناصرالدين طاهر
اى به خوبى و خرمى چو بهار
گشته در ديدها بهار نگار
عرصه صحن تو بهشت هوا
ذروه سقف تو سپهر عيار
از سپهرت به رفعت آمده ننگ
وز بهشتت به نزهت آمده عار
گشته باطل ز عکس ديوارت
آن دورنگى که داشت ليل و نهار
در تو از مشکلات موسيقى
هرچه تقرير کرده موسيقار
کرده زان پس مکرران صدات
هم بر آن پرده سالها تکرار
معتدل عالمى که در تو طيور
همه هم ساکن اند و هم طيار
بلعجب عرصه اى که در تو وحوش
همه هم ثابتند و هم سيار
کرگ تو پيل کشته بر تارک
باز تو کبک خسته در منقار
شير و گاو تو بى نزاع و غضب
ابدالدهر مانده در بيکار
تيغ ترکان رزمگاه ترا
آسمان کرده ايمن از زنگار
جام ساقى بزمگاه ترا
مى پرستان نه مست و نه هشيار
موج در جوى تو فلک سرعت
مرغ بر بام تو ملک هنجار
با تو رضوان نهاده پيش بهشت
چند کرت عصا و پا افزار
عمرها در عمارتت بوده
دهر مزدور و آسمان معمار
سحر نقش ترا نموده سجود
مردم ديدها هزار هزار
بزمگاه ترا هلال قدح
همه وقتى پر آفتاب عقار
ديلم و ترک رزمگاه ترا
هيچ کارى دگر نه جز پيکار
رمح اين چون شهاب آتش سوز
تيغ آن چون مجره گوهردار
وحش و طير شکارگاه ترا
خامه بى اضطراب داده قرار
سايه تو چنان کشيده شدست
کافتابش نمى رسد به کنار
پايه تو چنان رفيع شدست
کاسمان را فرود اوست مدار
آسمان زير دست پايه تست
ورنه کردى ستاره بر تو نثار
باغ ميمونت را نشسته مدام
همچو مرغان فرشته بر ديوار
طارم قدر تو چو گردون نه
چمن صحن تو چو ارکان چار
رستنيهاش چون نبات بهشت
فارغ از گردش خزان و بهار
سوسنش همچو منهيان گويا
نرگسش همچو عاشقان بيدار
يک دم از طفل و بالغش خالى
دايه نشو را نبوده کنار
پنجه سرو او به خنجر بيد
بى گنه بر دريده سينه نار
سايه بيد او به چهره روز
بى سبب در کشيده چادر قار
صدف افکنده موج برکه او
همه اطراف خويش درياوار
فضله سرخ بيد او مرجان
لؤلؤ سنگ ريز او شهوار
در عاليش بر زبان صرير
مرحبا گوى ز ايران هموار
نابسوده در او ز پاس وزير
سر زلف بنفشه دست چنار
آن قدر قدرت قضا پيمان
آن ملک سيرت ملوک آثار
ناصرالدين که شاخ نصرت و دين
ندهد بى بهار عدلش بار
طاهربن مظفر آنکه ظفر
همه بر درگهش گذارد کار
آنکه بفزود کلک را رونق
وانکه بشکست تيغ را بازار
وانکه جز باس او ندارد زرد
فتنهاى زمانه را رخسار
دست رايش بکوفت حلقه غيب
برکشيدند از درون مسمار
دولتش را چو چرخ استيلا
همتش را چو بحر استظهار
بوى باسش مشام فتنه نيافت
رخت برداشت رنگش از رخسار
نه معاليش پايمال قياس
نه اياديش زيردست شمار
کار عزمش به ساختن آسان
غور حزمش به يافتن دشوار
دست جودش هميشه بر سر خلق
پاى خصمش مدام بر دم مار
کرده چرخش به سرورى تسليم
داده دهرش به بندگى اقرار
رايت او به جنبش اندک
خانه پرداز فتنه بسيار
روزگارش به طبع گفته بگير
هرچه رايش به حکم گفته بيار
بسته با حکم از قضا بيعت
گفته با کلک او قدر اسرار
داشته شير چرخ را دايم
سايه شير رايتش به شکار
به بزرگيش کاينا من کان
داده يک عزم و يک زبان اقرار
کرده دوش يهود را تهديد
احتساب سياستش به غيار
تا جهان لاف بندگيش زدست
سرو ماندست و سوسن از احرار
از عجب لا اله الا الله
چون کنند آفتاب را انکار
اى قضا بر در تو جويان جاه
وى قدر بر در تو خواهان بار
مسرع حکم تو زمانه نورد
شعله باس تو ستاره شرار
کوه را با طلايه حلمت
گشته قايم جهادهاى وقار
جيش عزمت دليل بوده بسى
فتنه را در مضيقها به عثار
رايتت آيتى است حق گستر
قلمت معجزيست باطل خوار
رتبت کلک دست تو بفزود
تا جهان را مشير گشت و مشار
چه عجب زانکه خود مربى نيست
کلک را در جهان چو دريا بار
دهرش از انقياد گفته بگير
هرچه رايش به حکم گفته بيار
صاحبانى چرا از آنکه فلک
دارد از من بدين سخن آزار
اندرين روزها به عادت خويش
مگر اندر ميان خواب و خمار
بيتکى چند مى تراشيدم
زين شتر گربه شعر ناهموار
منشى فکرتم چو از دو طرف
گشت معنى ستان و لفظ سپار
گفتمت صاحبا فلک بشنيد
گفت هان اى سليم دل زنهار
اين ندا هيچ در سخن منشان
وين سخن بيش بر زبان مگذار
آنکه توقيع او کند تعيين
خسرو و صاحب و سپهسالار
وانکه دارند در مراتب ملک
بندگانش ملوک را تيمار
آنکه امرش دهد به خاک مسير
وانکه نهيش دهد به باد قرار
وانکه هرگز به هيچ وجه نديد
فلکش جز به آب و آينه يار
وانکه از روى کبريا دربست
نه به عون سپاه و عرض سوار
وانکه جز عزم او نجنباند
رايت فتح را به گير و به دار
تخت خاقان بگوشه بالش
تاج قيصر به ريشه دستار
صاحبش خوانى اى کذى و کذى
هان گرت مى نخارد استغفار
اى در آن پايه کز بلندى هست
از وراى ولايت گفتار
نيست از تير چرخ ناطق تر
دست از نطق زيد و عمرو بدار
به خداى ار بدين مقام رسد
هم شود بى زبانتر از سوفار
من دليرى همى کنم ورنه
بر بساط تو از صغار و کبار
هيچ صاحب سخن نيارد کرد
اين چنين بر سخنورى اصرار
تا بود بزم زهروى را گل
تا بود تير عقربى را خار
فلک مجلست ز زهره رخان
باد چونان که بشکفد گلزار
دور فرمان دهيت همچو ابد
پاى بيرون نهاده از مقدار
داعيان دوام دولت تو
انس و جان بالعشى و الابکار
جاهت از حرز و حفظ مستغنى
جانت از عمر و مال برخوردار
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده