شماره ٧٦٣: عقل هر دم که در سخن آيد
عقل هر دم که در سخن آيد
به دم سرد باد پيمايد
سخن عقل پيش عشق مگو
کان سخن خود بکار مى نايد
عشق را خود گشايشى دگر است
هيچ کارى ز عقل نگشايد
جام گيتى نماى را بکف آر
که بتو روى خويش بنمايد
آفتابى مدام در دور است
به يکى جا دمى نمى پايد
عشق هر لحظه مجلسى سازد
هر زمان بزم نو بيارايد
نفسى باشد همدم سيد
گر ترا همدم خوشى بايد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده