شماره ٧٤٢: عقل ناقص بکار مى نايد
عقل ناقص بکار مى نايد
صحبت او مرا نمى بايد
سخنش اعتبار نتوان کرد
زانکه بر قول خود نمى پايد
هر زمان قصه اى دگر خواند
هر دم هنگامه اى بيارايد
آبرو را به خاک ره ريزد
به لب خشک باد پيمايد
چونکه از ذوق عشق بى خبر است
لاجرم دوستى نمى شايد
نفى سيد کند ولى به خيال
وان خيالش به خواب بنمايد
سيدى عاشقى بجو که تمام
جانت از ذوق او بياسايد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده