شماره ٧٣٢: هر کسى را عنايتى فرمود
هر کسى را عنايتى فرمود
آن عنايت همه به ما بنمود
تا ببيند به نور خود خود را
چشم خود هم به روى ما بگشود
طينت ما ز خاک ميخانه است
ميل ما جز به مى نخواهد بود
هر که آمد به خلوت دل ما
در بهشت آمد و خوشى آسود
آتش عشق سوخت عود دلم
خوش بود آتشى چنين بى دود
آينه هم ز جود پيدا کرد
دل خود را هم او ز خود بربود
از سر ذوق گفته ام سخنى
به ازين گفته اى دگر که شنود
چون وجود است هر چه مى يابم
غير او نيست در جهان موجود
مى و جام و حريف و ساقى اوست
نعمت الله اين چنين فرمود
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده