هر چه ما را مى رسد از او بود
چون از او باشد همه نيکو بود
ز آفتاب حسن او هر ذره اى
روشنش بنگر که آن مه رو بود
ما به او موجود و او پيدا به ما
خود نباشد هر که او بى او بود
عاقبت معشوق بنمايد جمال
عاشق ار چون ما بجست و جو بود
مى نمايد رشته عالم دو تو
در حقيقت رشته اى يک تو بود
سر توحيد است نيکو ياد دار
هر که داند بنده را آنجو بود
نعمت الله دنيى و عقبى گرفت
اين و آن بى نعمت الله چو بود