شماره ٣٤٩: آمد ز درم نگار سرمست
آمد ز درم نگار سرمست
رندانه و جام باده بر دست
صد فتنه زهر کنار برخاست
او مست در اين ميانه بنشست
لب را بنهاد برلب ما
موئى بدو نيم راست بشکست
عشق آمد و زنده کرد ما را
پيوسته بود به ما چو پيوست
از بود و نبود باز رستيم
آسوده ز نيست فارغ از هست
دل در سر زلف يار بستيم
محکم جائى شديم پابست
از مستى ذوق نعمت الله
خلق دو جهان شدند سرمست
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده