شماره ٦٥٩: مرا جلاى دل از چشم خونفشان باشد

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش پنجم

افزودن به مورد علاقه ها
مرا جلاى دل از چشم خونفشان باشد
که آب صيقل خاک است تا روان باشد
مده غبار به خاطر زخاکسارى راه
که چشم صدرنشينان بر آستان باشد
به بلبلى که بدآموز شد به کنج قفس
زبان مار خس وخار آشيان باشد
درازدستى شيطان ز دل سياهى ماست
چراغ دزد به شب خواب پاسبان باشد
گشاد در گره بستگى است دل خوش دار
که لال را زده انگشت ترجمان باشد
خوشا کسى که درين خارزار دامنگير
چو باد تند وچو برق آتشين عنان باشد
تنور سرد محال است نان به خود گيرد
چسان علاقه زپيرى مرا به جان باشد
غم مرا دگران بيش مى خورند از من
هميشه روزى من رزق ديگران باشد
خوشم چو سروبه بى حاصلى درين بستان
که بى برى خط آزادى از خزان باشد
به جان اگر دگران راست زندگانى صائب
حيات من به ملاقات دوستان باشد



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید