شماره ٦٥٨: فروغ گوهر چرخ از جلاى دل باشد
فروغ گوهر چرخ از جلاى دل باشد
صفاى روى زمين در صفاى دل باشد
مه تمام ز پهلوى خود خورد روزى
ز خوان خويش مهيا غذاى دل باشد
به درد و داغ درين بوته گداز بساز
که دل چو آب شد آب بقاى دل باشد
ز عقده هاى فلک کيست سربرون آرد
اگر نه ناخن مشکل گشاى دل باشد
صباح عيد بود از ستاره سوختگان
در آن مقام که نوروصفاى دل باشد
به ساق عرش تواند رساند خوشه خويش
ز اشک و آه اگر آب وهواى دل باشد
نفس چگونه کشد جان درين نشيمن پست
اگر نه عالم بى منتهاى دل باشد
چوداغ لاله در آغوش اوست کعبه مقيم
کسى که در قدم رهنماى دل باشد
گداييى که به آن فخر مى توان کردن
گدايى در دولتسراى دل باشد
زکوه قاف پريزاد را به دام آرد
به دست هر که کمند رساى دل باشد
سعادتى که ندارد شقاوت از دنبال
به زير سايه بال هماى دل باشد
بود سپهر برين حلقه برون درش
کسى که در حرم کبرياى دل باشد
فغان که مردم کوته نظر نمى دانند
که نه سپهر به زير لواى دل باشد
مکن به قبله دل پشت خود که کعبه دل
قفاى آينه خوش جلاى دل باشد
به بيخودى گذرد روزگار اهل بهشت
بهشت اگر به صفاى لقاى دل باشد
کليد قفل اجابت درين بلند ايوان
به دست ناله مشکل گشاى دل باشد
ز بيدلى نبود شکوه عشقبازان را
چه دولتى است که دلبر به جاى دل باشد
ازان ز انجمن عشق بوى جان آيد
که عود مجمرش از پاره هاى دل باشد
کمال مغز بود مطلب از رعايت پوست
وجود هر دو جهان از براى دل باشد
به آشنايى دل صائب از جهان جان برد
خوشا کسى که به جان آشناى دل باشد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده