شماره ٥٩٧: ز ناقصان خرد من کمال مى گيرد

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش پنجم

افزودن به مورد علاقه ها
ز ناقصان خرد من کمال مى گيرد
ز زنگ آينه من جمال مى گيرد
چه حالت است که دشمن اگر شود ملزم
مرا ز شرم تب انفعال مى گيرد
جنون بهانه تراش است و شوق طفل مزاج
ز رقص ذره مرا وجد و حال مى گيرد
من و متابعت خضر نيک پي، هيهات
ز سايه فرد روان را ملال مى گيرد
به روى آينه از خواب چون شود بيدار
نخست دل ز خود از بهر فال مى گيرد!
کسى است صوفى صافى که خرقه اندازد
نه آن فسرده که بر دوش شال مى گيرد
مرا ز نقش به نقاش چشم افتاده است
کجا دل از کف من خط و خال مى گيرد؟
صفاى گوهر دل در قبول آزارست
که مهر روشنى از خاکمال مى گيرد
درون پوست نگنجد خطش ز رفتن حسن
که سايه عمر دراز از زوال مى گيرد
ز هر کجا که غمى پاى در رکاب آرد
نشان صائب شوريده حال مى گيرد



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید