شماره ٥١٠: ترا کسى که به گلگشت بوستان آرد
ترا کسى که به گلگشت بوستان آرد
خط مسلمى باغ از خزان آرد
خدا به آن لب جان بخش بخشد انصافى
که بوسه اى ندهد تا مرا بجان آرد
چو مشرق از نفسش عالمى شود روشن
حديث روى تو هرکس که بر زبان آرد
حجاب روى عرقناک يار، نزديک است
که پيچ و تاب به گوهر ز ريسمان آرد
نمى کشد ز ره آورد خويشتن خجلت
به يوسف آينه آن کس که ارمغان آرد
يکى است حرف بزرگان، قياس کن از کوه
که هرچه مى شنود بر زبان همان آرد
به برگ سبز کند ياد باغبان صائب
سخن به اهل سخن هرکه ارمغان آرد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده