شماره ٤٥٤: هرکه آسودگى از عالم امکان جويد

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش پنجم

افزودن به مورد علاقه ها
هرکه آسودگى از عالم امکان جويد
ثمر از بيد و گل از خار مغيلان جويد
نتوان در حرم و دير خدا را جستن
مگر اين گنج کسى در دل ويران جويد
نيست جز دست تهى حاصل آن غواصى
که درين نه صدف آن گوهر غلطان جويد
هست اميد که نوميد نگردد آن کس
که ترا در دل و در ديده حيران جويد
سبز چون خضر ز زنگار خجالت گردد
زندگى هر که ز سرچشمه حيوان جويد
رام گشتن طمع از آهوى وحشى دارد
مردمى هرکه ازان نرگس فتان جويد
طلب گوهر شهوار نمايد ز حباب
هرکه حق را ز سراپرده امکان جويد
نتوان قطع اميد از رگ جان صائب کرد
چون رهايى دل ازان زلف پريشان جويد؟



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید