شماره ١٥٨: دعوى بوسه به آن غنچه دهن نتوان کرد
دعوى بوسه به آن غنچه دهن نتوان کرد
در ميان چون نبود هيچ، سخن نتوان کرد
بس که تقريب پى آب شدن مى جويد
نگه گرم به آن سيب ذقن نتوان کرد
خلوتى نيست که خالى ز سخن چين باشد
پيش آيينه درين عهد سخن نتوان کرد
اى که بر آتش گل داشته اى دست از دور
خنده بر ناله مرغان چمن نتوان کرد
دعوى خون من و وعده دلدار يکى است
که به افسون مه و سال کهن نتوان کرد
هر کجا خامه صائب بگشايد سر حرف
سخن از خسرو (و) افکار (حسن) نتوان کرد
|
مشاهده برنامه در فروشگاه اپل |
نظرات نوشته شده