شماره ١٢٥: پاس اندوه دل تنگ نگه مى دارد

غزلستان :: صائب تبریزی :: غزليات - بخش پنجم

افزودن به مورد علاقه ها
پاس اندوه دل تنگ نگه مى دارد
شيشه ما طرف سنگ نگه مى دارد
در زمان دل ديوانه من هر طفلى
چون فلاخن به بغل سنگ نگه مى دارد
بلبل از سير مقامات ندارد خبرى
عشق کى پرده آهنگ نگه مى دارد؟
چون گل از خنده پريشان شود اوراق حواس
غنچه را جمع دل تنگ نگه مى دارد
سنگ کم نيست کسى را که به ميزان نظر
چون گهر عزت هر سنگ نگه مى دارد
غرض اين است که غيرى نکند در دل جاى
آن که ما را به دل تنگ نگه مى دارد
شيشه را از خطر سنگ حوادث صائب
بيشتر باده گلرنگ نگه مى دارد



مشاهده برنامه در فروشگاه اپل




نظرات نوشته شده



نظر بدهید