غزليات - بخش دوم شاه نعمت‌الله ولی
- شماره ١: در گوشه ميخانه نشستيم دگربار
- شماره ٢: گرفته عشق او دستم دگربار
- شماره ٣: رندانه بيا ساقى و خمخانه به دست آر
- شماره ٤: به کام ما است مى و جام و جسم و جان هر چار
- شماره ٥: منم آئينه حقيقت يار
- شماره ٦: گر خدا را دوست دارى مصطفا را دوست دار
- شماره ٧: بشنو اى عاشق سرمست هوا را بگذار
- شماره ٨: بنده خود ز خاک ره بردار
- شماره ٩: ساقيا جام خوش گوار بيار
- شماره ١٠: بى رخ جانان به گلزارم چه کار
- شماره ١١: خوش خيالى نقش بسته آن نگار
- شماره ١٢: آفتابى رخ نموده بى غبار
- شماره ١٣: يک هويت در مراتب مى نمايد صدهزار
- شماره ١٤: زر يکى و تنکه زر بى شمار
- شماره ١٥: مو نمى گنجد ميان ما و يار
- شماره ١٦: صبحدم شد آفتابى آشکار
- شماره ١٧: گر ذات کند ظهور اى يار
- شماره ١٨: گر تو مرد موحدى اى يار
- شماره ١٩: يار ياران باش اى يار
- شماره ٢٠: در ترقى هميشه باش اى يار
- شماره ٢١: جام جهان نما است که داريم در نظر
- شماره ٢٢: عاشق و رنديم و شاهد در نظر
- شماره ٢٣: بيا با يوسف کنعان بسر بر
- شماره ٢٤: نيست ما را هيچ غيرى در نظر
- شماره ٢٥: نام آن لعل شکربار مبر
- شماره ٢٦: عشق جانان ما ز جان خوشتر
- شماره ٢٧: چنين دردى که من دارم هميشه بى دوا خوشتر
- شماره ٢٨: عاشقم آن قطب الدين حيدر
- شماره ٢٩: عشقبازى از سر جان درگذر
- شماره ٣٠: بيا از بوده وز نابوده بگذر
- شماره ٣١: اگر سوداى ما دارى ز سوداى جهان بگذر
- شماره ٣٢: اگر سوداى ما دارى ز سوداى جهان بگذر
- شماره ٣٣: نيست شو تا هست گردى اى پسر
- شماره ٣٤: مال قلبش کن که لام است اى پسر
- شماره ٣٥: عشق او ما را به کام است اى پسر
- شماره ٣٦: مه نقاب آفتاب است اى پسر
- شماره ٣٧: عشق جان عاشقان است اى پسر
- شماره ٣٨: در ره او راه رو پاى چه باشد به سر
- شماره ٣٩: عشق جان عاشقان است اى پسر
- شماره ٤٠: دل فدا کرديم و جان بر سر
- شماره ٤١: يک نظر در چشم مست ما نگر
- شماره ٤٢: مدتى گشتيم گرد بحر و بر
- شماره ٤٣: آمد خيال غير تو خوابيم در نظر
- شماره ٤٤: نقشبندى مى کند هر دم خيالش در نظر
- شماره ٤٥: عقل غير از عقال نيست دگر
- شماره ٤٦: راه شرابخانه اى مى دهمت نشان دگر
- شماره ٤٧: جز وجود او نمى دانيم موجودى دگر
- شماره ٤٨: يافتم از نور تو تابى دگر
- شماره ٤٩: اى مرا در هر سخن بهرى دگر
- شماره ٥٠: راه را گم کرده اى جان پدر
- شماره ٥١: هر چه بينى به نور او بنگر
- شماره ٥٢: بيا به ديده ما روى يار ما بنگر
- شماره ٥٣: در حسن ماه رويان آن آفتاب بنگر
- شماره ٥٤: در حسن ماه رويان تو آفتاب بنگر
- شماره ٥٥: صورت و معنى و جام و جم نگر
- شماره ٥٦: يک نظر در چشم مست ما نگر
- شماره ٥٧: يک نظر در چشم مست ما نگر
- شماره ٥٨: يک نظر در چشم مست ما نگر
- شماره ٥٩: قطره قطره جمع کن دريا نگر
- شماره ٦٠: چار حضرت در يکى حضرت نگر
- شماره ٦١: قطره و دريا به عين ما نگر
- شماره ٦٢: هر چه مى بينى همه مطلق نگر
- شماره ٦٣: يک نظر در چشم مست ما نگر
- شماره ٦٤: آينه بستان جمال او نگر
- شماره ٦٥: هر چه مى بينى به او او مى نگر
- شماره ٦٦: نور چشم ما به چشم ما نگر
- شماره ٦٧: نور روى اوست ما را در نظر
- شماره ٦٨: روشن است از نور رويش ديده اهل نظر
- شماره ٦٩: نعمت الله است عالم سربسر
- شماره ٧٠: يک نظر در چشم مست ما نگر
- شماره ٧١: يک نظر در چشم مست ما نگر
- شماره ٧٢: نور چشم ما به چشم ما نگر
- شماره ٧٣: مظهر و مظهر به همديگر نگر
- شماره ٧٤: يک حقيقت هست ما را در نظر
- شماره ٧٥: نظرى کن در آن جمال نگر
- شماره ٧٦: مى رود عمر ما دريغا عمر
- شماره ٧٧: بيا و يک دمى با ما برآور
- شماره ٧٨: بشنو و حضرتش به دست آور
- شماره ٧٩: جام گيتى نما به دست آور
- شماره ٨٠: يار صاحب نظر به دست آور
- شماره ٨١: برو و دلبرى به دست آور
- شماره ٨٢: برو اى عقل سرگردان که ما مستيم و تو مخمور
- شماره ٨٣: به هر طرف که نظر مى کنم توئى منظور
- شماره ٨٤: مائيم که ذاکريم و مذکور
- شماره ٨٥: در مرتبه اى سرمست در مرتبه اى مخمور
- شماره ٨٦: منظور يکى يکى است ناظر
- شماره ٨٧: ساقى بيار جام مى و دست ما بگير
- شماره ٨٨: ملک اگر خواهد کسى گو هان بگير
- شماره ٨٩: در ميخانه را گشادم باز
- شماره ٩٠: مرغ دل در دام زلف دلبرى افتاد باز
- شماره ٩١: من سودازده با عشق در افتادم باز
- شماره ٩٢: مرغ جانم مى کند پرواز باز
- شماره ٩٣: عاشق و مست و رندم جان باز
- شماره ٩٤: بر در ميخانه بنشستيم باز
- شماره ٩٥: شاهبازى درآمد از در باز
- شماره ٩٦: دل به دست زلف او داديم باز
- شماره ٩٧: از شراب نيم شب امروز سرمستيم باز
- شماره ٩٨: خوش درى بر روى ما بگشود باز
- شماره ٩٩: بيا و پرده هستى برانداز
- شماره ١٠٠: برو اى مير من با مال مناز
- شماره ١٠١: خاطرم مى کشد سوى شيراز
- شماره ١٠٢: ديده نقشى چو خيال تو نديده هرگز
- شماره ١٠٣: به کام دل رسيدم باز امروز
- شماره ١٠٤: ميخانه سبيل ماست امروز
- شماره ١٠٥: که را روئى چنين زيباست امروز
- شماره ١٠٦: عشقبازى روان ز جان برخيز
- شماره ١٠٧: خاک ميخانه بر سر ما بيز
- شماره ١٠٨: شاهان همه حيران جمال تو گدا نيز
- شماره ١٠٩: درد از تو خوش است و هم دوا نيز
- شماره ١١٠: رند مستيم و عشق شورانگيز
- شماره ١١١: رنج غربت تو از غريبان پرس
- شماره ١١٢: لذت جان ما ز مستان پرس
- شماره ١١٣: جام خوشى ز دردى دردش چو ما بپرس
- شماره ١١٤: گرم و سردى کشيده ام که مپرس
- شماره ١١٥: رنج عشقى کشيده ام که مپرس
- شماره ١١٦: پاک باش و بى وضو يک دم مباش
- شماره ١١٧: گر فسرده نيستى گرمانه باش
- شماره ١١٨: شراب شوق را پيمانه مى باش
- شماره ١١٩: درد دردش بنوش و خوش مى باش
- شماره ١٢٠: دل به دلبر سپار و خوش مى باش
- شماره ١٢١: اى دل ار عاشقى بيا خوش باش
- شماره ١٢٢: اى دل ار چه شکسته اى خوش باش
- شماره ١٢٣: زر بپاش و خواجه زر پاش باش
- شماره ١٢٤: در ميکده مست و رند و اوباش
- شماره ١٢٥: سيدى خواهى بيا و بنده باش
- شماره ١٢٦: عشق سرمست است و دارد دور باش
- شماره ١٢٧: جان به جانان سپار و خوش مى باش
- شماره ١٢٨: جام مى را بنوش و خوش مى باش
- شماره ١٢٩: اگر ميلى به ما دارى بيا و همدم ما باش
- شماره ١٣٠: جام عين شراب دريابش
- شماره ١٣١: چيست عالم سايه بان حضرتش
- شماره ١٣٢: عشق آمد و جام مى به دستش
- شماره ١٣٣: آفتاب است و ماه خوانندش
- شماره ١٣٤: درد دردش درد خوارى بايدش
- شماره ١٣٥: دل به دلبر دادم و جان بر سرش
- شماره ١٣٦: ديده نديده هرگز نقش خيال غيرش
- شماره ١٣٧: خوش مطربى است عشقش بنواخت باز سازش
- شماره ١٣٨: عاشقانه به ياد او سرخوش
- شماره ١٣٩: بيا اى صوفى صافى مى جام صفا درکش
- شماره ١٤٠: چه خوش حالى که مى بينم جمالش
- شماره ١٤١: عشق او درجان روان مى دارمش
- شماره ١٤٢: غلغله عاشقان مجلس کوى غمش
- شماره ١٤٣: روح اعظم نايب حق خوانمش
- شماره ١٤٤: آن يکى درهر يکى مى جويمش
- شماره ١٤٥: چه خوش جمعيتى داريم از آن زلف پريشانش
- شماره ١٤٦: هفت هيکل به ذوق مى خوانش
- شماره ١٤٧: همه عالم چو شبنمى دانش
- شماره ١٤٨: پريشان کرد حال من سر زلف پريشانش
- شماره ١٤٩: بيا اى نور چشم اهل بينش
- شماره ١٥٠: ساقى سرخوش ما همدم ما مى بينش
- شماره ١٥١: جام مى شادى رندان نوش نوش
- شماره ١٥٢: خم مى در جوش و جانم در خروش
- شماره ١٥٣: در خرابات تا سحرگه دوش
- شماره ١٥٤: به گوش هوش من آمد نداى ساقى دوش
- شماره ١٥٥: خم مى درجوش و رندان در خروش
- شماره ١٥٦: از جام حباب آب مى نوش
- شماره ١٥٧: زهد بگذار و خرقه را بفروش
- شماره ١٥٨: درد دردش چو صاف درمان نوش
- شماره ١٥٩: ساقيم مى رفت و رندان در پيش
- شماره ١٦٠: دل خوشم از عشق جان افزاى خويش
- شماره ١٦١: سوختم بر آتش دل عود خويش
- شماره ١٦٢: عزتى ده مرا به عزت خويش
- شماره ١٦٣: بيا اى نور چشم ما و خوش بنشين بجاى خويش
- شماره ١٦٤: در خواب خوش نمايد نقش خيال رويش
- شماره ١٦٥: ديشب به خواب ديدم نقش خيال رويش
- شماره ١٦٦: اين حضور عاشقان است و سماع
- شماره ١٦٧: دردمنديم و از دوا فارغ
- شماره ١٦٨: وقت آن آمد که ما را باز بنوازى به لطف
- شماره ١٦٩: عشق او دريا و ما در وى صدف
- شماره ١٧٠: منم آن رند عاشق مطلق
- شماره ١٧١: در آينه وجود مطلق
- شماره ١٧٢: بيا که عاشق مستيم و همدمان موافق
- شماره ١٧٣: در محيطى فکنده ام زورق
- شماره ١٧٤: پادشاه عاشقانيم و گداى کوى عشق
- شماره ١٧٥: تن به جان زنده است و جان از عشق
- شماره ١٧٦: عاشقان غرقند در درياى عشق
- شماره ١٧٧: عشق است زياد بر همه خلق
- شماره ١٧٨: عالم عرض است و جوهرش حق
- شماره ١٧٩: اى گشته خجل از گل روى تو شقايق
- شماره ١٨٠: امشب شب قدر است وبر احباب مبارک
- شماره ١٨١: سخن نازکان بود نازک
- شماره ١٨٢: گر مشکک را شکى باشد به يک
- شماره ١٨٣: گويد سخن آن نازنين نيمى شکر نيمى نمک
- شماره ١٨٤: اى نهان کرده در آن تنگ شکر بار نمک
- شماره ١٨٥: در هر دو جهان يکى است بى شک
- شماره ١٨٦: نقش نقاش است اين نقش خيال
- شماره ١٨٧: اى دهنت وهم و ميانت خيال
- شماره ١٨٨: آفتابى مى پرستم لايزال
- شماره ١٨٩: اى لب تو چشمه آب زلال
- شماره ١٩٠: خواجه مخمور و بازمانده به مال
- شماره ١٩١: جان کيست بنده حرم کبرياى دل
- شماره ١٩٢: دل صفه صفا است وما صوفيان دل
- شماره ١٩٣: اگر ذوق خوشى خواهى حريفى کن دمى با دل
- شماره ١٩٤: بايزيد است جان و هم جانان دل
- شماره ١٩٥: جام گيتى نما است يعنى دل
- شماره ١٩٦: بجز دردسر از عاقل چه حاصل
- شماره ١٩٧: دل طالب يار و يار در دل
- شماره ١٩٨: حاصل ما دل است وحاصل دل
- شماره ١٩٩: دخترى بر باد داده غنچه خندان گل
- شماره ٢٠٠: نعمت الله مى است وعالم جام
- شماره ٢٠١: در خرابات مغان دارم مقام
- شماره ٢٠٢: هرکه باشد خادم او حرمتى دارد تمام
- شماره ٢٠٣: عاشق روى نازنين توام
- شماره ٢٠٤: بر در ميخانه مست افتاده ام
- شماره ٢٠٥: مست و رند و لاابالى در جهان افتاده ايم
- شماره ٢٠٦: من درين ره نيز بوئى برده ام
- شماره ٢٠٧: باز سرمست جام جم شده ام
- شماره ٢٠٨: نيم شب خوش آفتابى ديده ام
- شماره ٢٠٩: تا جمالش در تجلى ديده ام
- شماره ٢١٠: خوش خيالى را به خوابى ديده ام
- شماره ٢١١: تاگلى از گلستانش چيده ام
- شماره ٢١٢: پادشاهى مى کنم تا بنده ام
- شماره ٢١٣: ز آفتاب مهر او تابنده ام
- شماره ٢١٤: زآفتاب مهر او تابنده ام
- شماره ٢١٥: عجب است اينکه من ز من طلبم
- شماره ٢١٦: من رند خراباتم ايمن ز کراماتم
- شماره ٢١٧: مائيم ز نار عشق آدم
- شماره ٢١٨: آتش عشقش خوشى افروختم
- شماره ٢١٩: شکر گويم که توبه بشکستم
- شماره ٢٢٠: بحمدالله که من امروز از بند بلا جستم
- شماره ٢٢١: رفتم به در از خانه به ميخانه نشستم
- شماره ٢٢٢: شکر گويم که باز سرمستم
- شماره ٢٢٣: مى خوردم و از خمار رستم
- شماره ٢٢٤: در خرابات عشق سرمستم
- شماره ٢٢٥: ز نور روى او تابنده گشتم
- شماره ٢٢٦: مدتى دربدر به جان گشتم
- شماره ٢٢٧: مجمع صاحبدلان زلف پريشان يافتم
- شماره ٢٢٨: قطب عالم روح اعظم يافتم
- شماره ٢٢٩: مست مى ملامتم نيست سر سلامتم
- شماره ٢٣٠: دل دادم وجان به او سپردم
- شماره ٢٣١: گر برافروزد آتشى در دم
- شماره ٢٣٢: عشقش آمد که بلا آوردم
- شماره ٢٣٣: عاشق مستم و در کوى مغان مى گردم
- شماره ٢٣٤: توبه از زهد و زاهدى کردم
- شماره ٢٣٥: عشق او هرساعتى بنوازدم
- شماره ٢٣٦: آتش عشق تو جان مى سوزدم
- شماره ٢٣٧: تا جمالش ديده ام حيران شدم
- شماره ٢٣٨: عاقلى بودم به عشق يار ديوانه شدم
- شماره ٢٣٩: فارغيم از وجود و هم ز عدم
- شماره ٢٤٠: منصب مستان ما ترک وجود و عدم
- شماره ٢٤١: بيا و همدم ما شو به عشق او يک دم
- شماره ٢٤٢: چه خوش باشد اگر باشد فراغت از همه عالم
- شماره ٢٤٣: همدمى گر طلب کنى يک دم
- شماره ٢٤٤: بهر حالى که پيش آيد خيالش نقش مى بندم
- شماره ٢٤٥: سال ها شد که به جان طالب جانان خودم
- شماره ٢٤٦: سال ها شد که به جان طالب جانان خودم
- شماره ٢٤٧: در مجمر عشق سوخت عودم
- شماره ٢٤٨: تابود عشق تو بود من عاشق تو بودم
- شماره ٢٤٩: در خرابات گرد گرديدم
- شماره ٢٥٠: نقش خيال رويش ديشب به خواب ديدم
- شماره ٢٥١: روشن است از نور رويش چشم مست سيدم
- شماره ٢٥٢: عشق او درميان جان دارم
- شماره ٢٥٣: خبر از دل اگر پرسى منم کز دل خبر دارم
- شماره ٢٥٤: هرکجا حسن خوشى مى نگرم
- شماره ٢٥٥: جام گيتى نما است در نظرم
- شماره ٢٥٦: درهمه آينه يکى نگرم
- شماره ٢٥٧: سه نقطه دريکى الف نگرم
- شماره ٢٥٨: شمع دل هر نفسى زآتش دل برگيرم
- شماره ٢٥٩: خوش حياتى که پيش او ميرم
- شماره ٢٦٠: منم که عاشق ديدار يار خود باشم
- شماره ٢٦١: هر زمان حسنى به مردم مى نمايد نور چشم
- شماره ٢٦٢: هر دمى نقش خيالى مى نگارد نورچشم
- شماره ٢٦٣: سرکويت به همه ملک جهان نفروشم
- شماره ٢٦٤: درد دردش به ذوق مى نوشم
- شماره ٢٦٥: از جام وحدت سرخوشم هر دم مئى در مى کشم
- شماره ٢٦٦: در خرابات فنا جام بقا مى نوشم
- شماره ٢٦٧: منم که جام مى ذوالجلال مى نوشم
- شماره ٢٦٨: مى عشقش به کام مى نوشم
- شماره ٢٦٩: مقصود توئى ز جمله عالم
- شماره ٢٧٠: در آينه وجود آدم
- شماره ٢٧١: باز رستيم از وجود و از عدم
- شماره ٢٧٢: پيرهن گرکهنه گردد يوسف جان را چه غم
- شماره ٢٧٣: همچو ما کيست مست درعالم
- شماره ٢٧٤: آفتاب است و سايه بان عالم
- شماره ٢٧٥: شيخ ما بود در حرم محرم
- شماره ٢٧٦: آفتابى است حضرت آدم
- شماره ٢٧٧: گداى عشقم و سلطان عالم
- شماره ٢٧٨: با سر زلف بتى باز درافتاد دلم
- شماره ٢٧٩: غير او با او نگنجد در دلم
- شماره ٢٨٠: از جام عشقش مست مدامم
- شماره ٢٨١: من به جان دوستدار رندانم
- شماره ٢٨٢: مطرب خوش نواى رندانم
- شماره ٢٨٣: چنان سرمست و شيدايم که پا از سر نمى دانم
- شماره ٢٨٤: حضرتى غير او نمى دانم
- شماره ٢٨٥: بود ممکن که من بى جان بمانم
- شماره ٢٨٦: من ترک مى و صحبت رندان نتوانم
- شماره ٢٨٧: من ترک مى و صحبت رندان نتوانم
- شماره ٢٨٨: علم توحيد نيک مى دانم
- شماره ٢٨٩: عاشق آن گلعذارم چون کنم
- شماره ٢٩٠: اى عاشقان! اى عاشقان! من پير را برنا کنم
- شماره ٢٩١: من خلاف خدا کنم نکنم
- شماره ٢٩٢: توبه از مى کجا کنم نکنم
- شماره ٢٩٣: غم مخور يارا که غمخوارت منم
- شماره ٢٩٤: درد دل آمد که درمانت منم
- شماره ٢٩٥: به عشق چشم بيمارت دلم بيمار مى بينم
- شماره ٢٩٦: نظرى مى کنم و وجه خدا مى بينم
- شماره ٢٩٧: نقش عالم خيال مى بينم
- شماره ٢٩٨: دولت وصل يار مى بينم
- شماره ٢٩٩: چشم مستت به خواب مى بينم
- شماره ٣٠٠: يار خود را به ناز مى بينم
- شماره ٣٠١: هرچه بينم به نور او بينم
- شماره ٣٠٢: عاشق و مستم به کوى مى فروشان مى روم
- شماره ٣٠٣: علم صيد است و قيد کن محکم
- شماره ٣٠٤: بگذر ز وجود و از عدم هم
- شماره ٣٠٥: من به خدا که از خدا غير خدا نمى خوهم
- شماره ٣٠٦: در نظر نقش خيال تو نگارم دايم
- شماره ٣٠٧: همه جا طالب وصال توايم
- شماره ٣٠٨: جان و دل ايثار جانان کرده ايم
- شماره ٣٠٩: اين عنايت بين که ما درباره جان کرده ايم
- شماره ٣١٠: باز هواى تو هوس کرده ايم
- شماره ٣١١: جان فداى عشق جانان کرده ايم
- شماره ٣١٢: دردمنديم و به اميد دوا آمده ايم
- شماره ٣١٣: تا خيال روى او در آب ديده ديده ايم
- شماره ٣١٤: روشنى چشم جان از نور جانان ديده ام
- شماره ٣١٥: نور او در چشم بينا ديده ايم
- شماره ٣١٦: ما به نور روى خوب او جمالش ديده ايم
- شماره ٣١٧: يک نظر از اهل دل تا ديده ايم
- شماره ٣١٨: نيم شب خوش آفتابى ديده ايم
- شماره ٣١٩: عشق او در بحر و در بر ديده ايم
- شماره ٣٢٠: ما دم از عشق در قدم زده ايم
- شماره ٣٢١: در خرابات مغان مست و خراب افتاده ايم
- شماره ٣٢٢: در خرابات مغان مست و خراب افتاده ايم
- شماره ٣٢٣: درس عشق از دفتر جان خوانده ايم
- شماره ٣٢٤: تا ميانش در کنار آورده ايم
- شماره ٣٢٥: مائيم کز جهان همه دل برگرفته ايم
- شماره ٣٢٦: ما علم عشق بر ورق جان نوشته ايم
- شماره ٣٢٧: تا خيال روى او بر ديده نقشى بسته ايم
- شماره ٣٢٨: مدتى شد که به جان با تو در آميخته ايم
- شماره ٣٢٩: خوش در ميخانه اى بگشاده ايم
- شماره ٣٣٠: دل به دلبر جان به جانان داده ايم
- شماره ٣٣١: خسته حاليم وز لطف تو شفا مى طلبيم
- شماره ٣٣٢: ما خدا چون شما نمى طلبيم
- شماره ٣٣٣: مائيم که مظهر صفاتيم
- شماره ٣٣٤: باز ساز عشق را بنواختيم
- شماره ٣٣٥: مستيم و خراب و مى پرستيم
- شماره ٣٣٦: دل در آن زلف پر شکن بستيم
- شماره ٣٣٧: رخت بر بستيم و دل برداشتيم
- شماره ٣٣٨: درد دل برديم و درمان يافتيم
- شماره ٣٣٩: جان فدا کرديم و جانان يافتيم
- شماره ٣٤٠: درد دل برديم و درمان يافتيم
- شماره ٣٤١: وقت ما خوش شد که ما ملک از گدائى يافتيم
- شماره ٣٤٢: ما ز درد دل دوائى يافتيم
- شماره ٣٤٣: بى نشانى را نشانش يافتيم
- شماره ٣٤٤: نقد گنج عشق او در کنج دل ما يافتيم
- شماره ٣٤٥: با خراباتئى در افتاديم
- شماره ٣٤٦: ميخانه ذوق در گشاديم
- شماره ٣٤٧: مستانه ملک صورت و معنى بهم زديم
- شماره ٣٤٨: تا مجرد از دل و از جان شديم
- شماره ٣٤٩: بيا تا با تو ما همباز گرديم
- شماره ٣٥٠: ما ز مى شوق عشق عاشق و مست آمديم
- شماره ٣٥١: ما زنگ ز آينه زدوديم
- شماره ٣٥٢: نور او عين اين و آن ديديم
- شماره ٣٥٣: هر آن نقشى که بر ديده کشيديم
- شماره ٣٥٤: ما آينه در نمد کشيديم
- شماره ٣٥٥: ما با تو بجز يارى داريم نداريم
- شماره ٣٥٦: دائم به خيال آن نگاريم
- شماره ٣٥٧: گر عشق نبازيم در اينجا بچه کاريم
- شماره ٣٥٨: اگر رندى و مى نوشى بيا ميخانه اى داريم
- شماره ٣٥٩: هر چه داريم از خدا داريم
- شماره ٣٦٠: هر چه داريم ما از او داريم
- شماره ٣٦١: هر چه خواهى بجو که آن داريم
- شماره ٣٦٢: عشق او در ميان جان داريم
- شماره ٣٦٣: گر دست دهد دامن دلبر نگذاريم
- شماره ٣٦٤: خيزيد که تا جام شرابى به کف آريم
- شماره ٣٦٥: نقش خيال رويش بر ديده مى نگاريم
- شماره ٣٦٦: ما عاشق چشم مست ياريم
- شماره ٣٦٧: ما به لطف پادشاه مستظهريم
- شماره ٣٦٨: ما عاشق و رند دلپذيريم
- شماره ٣٦٩: ما خراباتيان جانبازيم
- شماره ٣٧٠: اجازت گر دهد دلبر به پاى او سراندازيم
- شماره ٣٧١: ما از شرابخانه جانانه مى رسيم
- شماره ٣٧٢: ما اگر شاه اگر گدا باشيم
- شماره ٣٧٣: ميخانه سبيل ما است مخمور کجا باشيم
- شماره ٣٧٤: فاش شد نام ما که قلاشيم
- شماره ٣٧٥: ما چو در سايه الطاف خدا مى باشيم
- شماره ٣٧٦: ما حلقه بگوش مى فروشيم
- شماره ٣٧٧: ما سلطنت فقر به عالم نفروشيم
- شماره ٣٧٨: فارغيم از ملک عالم فارغيم
- شماره ٣٧٩: ما عاشق چشم مست عشقيم
- شماره ٣٨٠: ما گوهر بحر لايزاليم
- شماره ٣٨١: هر چند ما به جسم ز اولاد آدميم
- شماره ٣٨٢: ظاهرا جسم و باطنا جانيم
- شماره ٣٨٣: بنده سيد سرمستانيم
- شماره ٣٨٤: به سر خواجه که ما مستانيم
- شماره ٣٨٥: ما مرشد عشاق خرابات جهانيم
- شماره ٣٨٦: ما ساقى سرمست خرابات جهانيم
- شماره ٣٨٧: لذت رند مست ما دانيم
- شماره ٣٨٨: از ما کنارى کردى ما با تو در ميانيم
- شماره ٣٨٩: نوفروشان کهنه پوشانيم
- شماره ٣٩٠: مستيم و خرابيم و گرفتار فلانيم
- شماره ٣٩١: ما انا الحق از وجود حق مطلق مى زنيم
- شماره ٣٩٢: نور چشم است و او به او مى بينيم
- شماره ٣٩٣: خيال روى تو دائم به خواب مى بينيم
- شماره ٣٩٤: ما خاک راه را به نظر کيميا کنيم
- شماره ٣٩٥: عاشقانه عشقبازى مى کنيم
- شماره ٣٩٦: غرقه آب و آب مى جويم
- شماره ٣٩٧: سخنى خوش به ذوق مى گويم
- شماره ٣٩٨: منم مجنون منم ليلى نمى گوئى چه مى گويم
- شماره ٣٩٩: ما ازين خلوت ميخانه به جائى نرويم
- شماره ٤٠٠: داريم نگارى به کمالى که چه گويم
- شماره ٤٠١: حالى است مرا با مى و مستان که چه گويم
- شماره ٤٠٢: نازى است از آن جانب و نازى که چه گويم
- شماره ٤٠٣: داريم حضورى و سرابى که چه گويم
- شماره ٤٠٤: بنموده جمالى به کمالى که چه گويم
- شماره ٤٠٥: اگر گويم که نيکويم مکن عيبم که من اويم
- شماره ٤٠٦: ما گدايان حضرت شاهيم
- شماره ٤٠٧: ما عاشق مستيم و طلبکار خدائيم
- شماره ٤٠٨: ما بنده مطلق خدائيم
- شماره ٤٠٩: ما مظهر نور مصطفائيم
- شماره ٤١٠: ما خودبينيم و خودنمائيم
- شماره ٤١١: غرقه بحر بيکران مائيم
- شماره ٤١٢: عشق است که مبتلاى اوئيم
- شماره ٤١٣: زنده به حيات عشق اوئيم
- شماره ٤١٤: از ازل تا به ابد آينه دار اوئيم
- شماره ٤١٥: چنانکه عشق بگويد به ما چنان گوئيم
- شماره ٤١٦: در صحبت ما همه صفاين
- شماره ٤١٧: جام گيتى نما ز ما بستان
- شماره ٤١٨: جام مى عشق تو نوشم به جان
- شماره ٤١٩: نور چشم عالم است از ديده مردم نهان
- شماره ٤٢٠: اگر ذوق صفا دارى طلب کن صحبت رندان
- شماره ٤٢١: مست بودى مست رفتى از جهان
- شماره ٤٢٢: مائيم و جام باده و جانانه جاودان
- شماره ٤٢٣: گر خدا دانى جدا از خود مدان
- شماره ٤٢٤: قدمى نه به خلوت ياران
- شماره ٤٢٥: جام گيتى نماى ما انسان
- شماره ٤٢٦: چه خوش ذوقى است ذوق باده نوشان
- شماره ٤٢٧: سين انسان گر برافتد از ميان
- شماره ٤٢٨: وقت سرمستى است مخمورى بمان
- شماره ٤٢٩: من به او زنده توئى زنده به جان
- شماره ٤٣٠: اى نفس شوخ چشم مرو در قفاى نان
- شماره ٤٣١: گاه تاريک است و گه روشن سراى اين جهان
- شماره ٤٣٢: گر گدائى کنى تو از سلطان
- شماره ٤٣٣: از ما مکن کنار که مائيم در ميان
- شماره ٤٣٤: اين چنين پيدا و پنهانى چنان
- شماره ٤٣٥: حمد تو بى نهايت و لطف تو بى کران
- شماره ٤٣٦: خادم او را سزد اقليم شاهى يافتن
- شماره ٤٣٧: با همه اين سخن توان گفتن
- شماره ٤٣٨: ايهاالطالب چه جاى ما و من
- شماره ٤٣٩: جان عالم آدم است و ديگران همچو بدن
- شماره ٤٤٠: زاهدان را نرسد غيبت رندان کردن
- شماره ٤٤١: عشق در آن و اين توان ديدن
- شماره ٤٤٢: اگر نه نور او بودى نبودى چشم ما روشن
- شماره ٤٤٣: به نور طلعت او گشته چشم ما روشن
- شماره ٤٤٤: اى به روى تو ديده ها روشن
- شماره ٤٤٥: ما آشنا و خويشيم بيگانگى رها کن
- شماره ٤٤٦: حال من از آن نرگس مستانه طلب کن
- شماره ٤٤٧: اى دل به در خانه جانانه گذر کن
- شماره ٤٤٨: اى دل ز جهان جان گذر کن
- شماره ٤٤٩: دمى در چشم مست ما نظر کن
- شماره ٤٥٠: بيا در چشم مست ما نظر کن
- شماره ٤٥١: عالم سرآبى و سرابى است نظر کن
- شماره ٤٥٢: در چشم پر آب ما نظر کن
- شماره ٤٥٣: عاشقانه خوش بيا و پند ما را گوش کن
- شماره ٤٥٤: فرصت غنيمت است غنيمت رها مکن
- شماره ٤٥٥: بشنو اى يار و اضطراب مکن
- شماره ٤٥٦: دور شو اى عقل، نادانى مکن
- شماره ٤٥٧: خانه دل ز غير خالى کن
- شماره ٤٥٨: ساقى سرمست رندان مى دهد جامى به من
- شماره ٤٥٩: مى دهد ساقى رندان هر زمان جامى به من
- شماره ٤٦٠: صد هزار آئينه دارد يار من
- شماره ٤٦١: چشم من شد به نور او روشن
- شماره ٤٦٢: در چشم من آن نور است اى نور دو چشم من
- شماره ٤٦٣: راحت جانم توئى اى جان و اى جانان من
- شماره ٤٦٤: دل که باشد گر نباشد بنده سلطان من
- شماره ٤٦٥: رحمتى کن بر دل و بر جان من
- شماره ٤٦٦: جانم فداى جان تو اى جان و اى جانان من
- شماره ٤٦٧: اى به نور روى تو روشن دو چشم جان من
- شماره ٤٦٨: هر چه بينى در ميان انجمن
- شماره ٤٦٩: دردمنديم وز دوا ايمن
- شماره ٤٧٠: اى نور چشم عاشقان بنشين بجاى خويشتن
- شماره ٤٧١: چشم بگشا و جمال او ببين
- شماره ٤٧٢: موج و دريا را به عين ما ببين
- شماره ٤٧٣: نور او در ديده بينا ببين
- شماره ٤٧٤: با تو گويم روى بيچون چو ببين
- شماره ٤٧٥: بندگانه گفتم اى سلطان گداى خود ببين
- شماره ٤٧٦: جاميم و شراب اين عجب بين
- شماره ٤٧٧: در جام جهان نما جهان بين
- شماره ٤٧٨: باده مى نوش و جام را مى بين
- شماره ٤٧٩: آن چنان حضرتى چنين مى بين
- شماره ٤٨٠: هر چه بينى به نور او مى بين
- شماره ٤٨١: نور رويش به چشم او مى بين
- شماره ٤٨٢: چيست عالم سايه بان شمس الدين
- شماره ٤٨٣: ديگران جانند و جانان شمس الدين
- شماره ٤٨٤: خوش بيا با ما درين دريا نشين
- شماره ٤٨٥: آب مى جوئى بيا با ما نشين
- شماره ٤٨٦: ذوق ما دارى بيا با ما نشين
- شماره ٤٨٧: کرمى کن بيا دمى بنشين
- شماره ٤٨٨: بر در مى فروش خوش بنشين
- شماره ٤٨٩: من عين تو و تو عين من وين عينين
- شماره ٤٩٠: دو سخن مى شنو يکى مى گو
- شماره ٤٩١: بستيم کمر به خدمت او
- شماره ٤٩٢: گوش کن تا بشنوى اسرار او
- شماره ٤٩٣: عالم منور است به نور حضور او
- شماره ٤٩٤: چشم عالم روشن است از نور او
- شماره ٤٩٥: نقشى نبسته ايم به غير از خيال او
- شماره ٤٩٦: آينه جمال او نيست بجز جلال او
- شماره ٤٩٧: عالم منور است به نور جمال او
- شماره ٤٩٨: نواى عالمى بخشى اگر يابى نواى او
- شماره ٤٩٩: هواى خويشتن بگذار اگر دارى هواى او
- شماره ٥٠٠: چشم عالم روشن است از آفتاب روى او
- شماره ٥٠١: بهشت جاودان با يار خوش بو
- شماره ٥٠٢: رند و جام شراب خوش خوش بو
- شماره ٥٠٣: در محيط عشق ما جز ما نبو
- شماره ٥٠٤: در ديده توئى و ديده ام تو
- شماره ٥٠٥: ز سوداى سر زلفت پريشانم به جان تو
- شماره ٥٠٦: شاهان جهان از جان باشند گداى تو
- شماره ٥٠٧: تو سلطانى به حسن امروز و مه رويان گداى تو
- شماره ٥٠٨: اى تاج فرق شاه جهان خاک پاى تو
- شماره ٥٠٩: زهى چشمى که مى بيند هميشه آن لقاى تو
- شماره ٥١٠: بيا اى راحت جانم که جان من فداى تو
- شماره ٥١١: بيا ساقى بده جامى که جان من فداى تو
- شماره ٥١٢: اى منور ديده مردم به نور روى تو
- شماره ٥١٣: گر ذوق طلب کنى ز ما جو
- شماره ٥١٤: بياگر عشق مى بازى ز ما جانانه اى را جو
- شماره ٥١٥: معنى اسم اعظم از ما جو
- شماره ٥١٦: دل ز جان برگير و جانان را بجو
- شماره ٥١٧: خوش درآ در بحر ما ما را بجو
- شماره ٥١٨: اين چشم تر دامن مدام آبى روان دارد بجو
- شماره ٥١٩: جو چو مى جوئى بيا دريا بجو
- شماره ٥٢٠: جان فدا کن وصل جانان را بجو
- شماره ٥٢١: تشنه اى آب حيات از ما بجو
- شماره ٥٢٢: در خرابات مغان ما را بجو
- شماره ٥٢٣: نقد گنج کنج دل از ما بجو
- شماره ٥٢٤: بگذر از قطره بيا دريا بجو
- شماره ٥٢٥: خوش درآ در بحر ما ما را بجو
- شماره ٥٢٦: آب رو جوئى بيا از ما بجو
- شماره ٥٢٧: گوهر در يتيم از ما بجو
- شماره ٥٢٨: درد اگر دارى دوا از خود بجو
- شماره ٥٢٩: در دل دريا دلى گوهر بجو
- شماره ٥٣٠: اى دل گشايشى ز دل عاشقان بجو
- شماره ٥٣١: شد روان آب حيات ما بجو
- شماره ٥٣٢: گنج او در کنج دل اى جان بجو
- شماره ٥٣٣: خوش درآ در بحر ما ما را بجو
- شماره ٥٣٤: تا قيامت ترک جام مى بگو
- شماره ٥٣٥: ذوق سرمستان ز مخموران مجو
- شماره ٥٣٦: دنيا و آخرت بر رندان به نيم جو
- شماره ٥٣٧: غير ما در بحر ما از ما مجو
- شماره ٥٣٨: هر چه گوئى به عشق او مى گو
- شماره ٥٣٩: درين دريا درآ با ما و عين ما به ما مى جو
- شماره ٥٤٠: به هر حسنى که مى بينم جمالش مى نمايد رو
- شماره ٥٤١: در دو عالم يکى است مثلش کو
- شماره ٥٤٢: کهن است اين شراب و جامش نو
- شماره ٥٤٣: چشمى که نديد نور آن رو
- شماره ٥٤٤: اين دوئى از چه خاست از من و تو
- شماره ٥٤٥: اين و آن در آرزوى او و او
- شماره ٥٤٦: آينه بردار تا بينى در او
- شماره ٥٤٧: خوش برو خوش بنوش خوش مى رو
- شماره ٥٤٨: در ره عاشقى به جان مى رو
- شماره ٥٤٩: مستانه ز خويشتن فنا شو
- شماره ٥٥٠: از بود و نبود خود فنا شو
- شماره ٥٥١: بقا در عشق اگر خواهى فنا شو
- شماره ٥٥٢: تا بکى در خواب باشى يک زمان بيدار شو
- شماره ٥٥٣: چون مردمک ديده ما گوشه نشين شو
- شماره ٥٥٤: عاشق ار خواهد حديث عشق جانان گو بگو
- شماره ٥٥٥: ما خياليم و در حقيقت او
- شماره ٥٥٦: مى فراوان است اينجا جام کو
- شماره ٥٥٧: بود ما پيدا شده از بود او
- شماره ٥٥٨: شاهبازى چو نعمت الله کو
- شماره ٥٥٩: عمر بر باد مى رود بى او
- شماره ٥٦٠: ذوق سرمستان ز مخموران مجو
- شماره ٥٦١: برو اى عقل و بس محال مگو
- شماره ٥٦٢: تا نفرمايد بگو بشنو ز من آن را مگو
- شماره ٥٦٣: آه دلسوز عاشقان بشنو
- شماره ٥٦٤: گفته عاشقان به جان بشنو
- شماره ٥٦٥: قول ما حق است از حق مى شنو
- شماره ٥٦٦: جان عاشق نجويد الاهو
- شماره ٥٦٧: به وجود او يکى بود نه دو
- شماره ٥٦٨: عارفانه بيا و خوش مى گو
- شماره ٥٦٩: جز يکى نيست در نظر خود کو
- شماره ٥٧٠: هر بنده که سوى شه برد راه
- شماره ٥٧١: راهيم و رهنمائيم هم رهرويم و همراه
- شماره ٥٧٢: صورتا چاکر است و معنى شاه
- شماره ٥٧٣: رهزنى آمد به نزدم صبحگاه
- شماره ٥٧٤: چنين ديوان که ما داريم از آن ديوان ديوان به
- شماره ٥٧٥: پادشاهى با گدائى ساخته
- شماره ٥٧٦: نور رويش پرتوى بر ماهتاب انداخته
- شماره ٥٧٧: نور رويش مردم ديده منور ساخته
- شماره ٥٧٨: آفتاب حسن او عالم منور ساخته
- شماره ٥٧٩: عشق او خوش آتشى افروخته
- شماره ٥٨٠: عشق او شمع خوشى افروخته
- شماره ٥٨١: جام و مى با همدگر آميخته
- شماره ٥٨٢: عمرى است تا دل من با بى دلان نشسته
- شماره ٥٨٣: نقش خيال رويش بر آب ديده بسته
- شماره ٥٨٤: عقل در کوى او سرگشته
- شماره ٥٨٥: بر همه ذرات عالم آفتابى تافته
- شماره ٥٨٦: دل ز ما کردى برى يعنى که چه
- شماره ٥٨٧: بيا ساقى و جام مى بما ده
- شماره ٥٨٨: آن کيست کلاه کج نهاده
- شماره ٥٨٩: ساقى قدحى شراب در ده
- شماره ٥٩٠: در مظهر مطهر مظهر ظهور کرده
- شماره ٥٩١: از آفتاب حسنش مه نور وام کرده
- شماره ٥٩٢: حسن او در آينه پيدا شده
- شماره ٥٩٣: چشم نابيناى ما از نور او بينا شده
- شماره ٥٩٤: ديده دل از تو منور شده
- شماره ٥٩٥: ديده صبح از تو منور شده
- شماره ٥٩٦: جنت المأواى ما خلوت سراى ميکده
- شماره ٥٩٧: در شهادت شاهدى بى عيب از غيب آمده
- شماره ٥٩٨: سايه و همسايه پيدا آمده
- شماره ٥٩٩: در همه آئينه پيدا آمده
- شماره ٦٠٠: برو اى عقل، پند مست مده
- شماره ٦٠١: دامن عاشقان ز دست مده
- شماره ٦٠٢: بيا اى ساقى مستان و جام و مى به مستان ده
- شماره ٦٠٣: مى عشقش به شيرمردان ده
- شماره ٦٠٤: نورى است به چشم ما نموده
- شماره ٦٠٥: در آينه عشق او نموده
- شماره ٦٠٦: توئى که راحت جانى و ديده را ديده
- شماره ٦٠٧: مى نگارم نگار بر ديده
- شماره ٦٠٨: خوش نقش خيالى است که بستيم به ديده
- شماره ٦٠٩: ما نقش خيال تو نگاريم به ديده
- شماره ٦١٠: ما نقش خيال تو نگاريم به ديده
- شماره ٦١١: ما نقش خيال تو نگاريم به ديده
- شماره ٦١٢: ما نقش خيال تو کشيديم به ديده
- شماره ٦١٣: خوش نقش خيالى است که بستيم به ديده
- شماره ٦١٤: ديده تا نور روى او ديده
- شماره ٦١٥: خيالش نقش مى بندم به ديده
- شماره ٦١٦: خيالش نقش مى بندم به ديده
- شماره ٦١٧: خيالش نقش مى بندم به ديده
- شماره ٦١٨: به نور ديده ديدم نور ديده
- شماره ٦١٩: من روح نازنينم در کالبد دميده
- شماره ٦٢٠: جانى که با تو نازد زيبا بود هميشه
- شماره ٦٢١: به خدا تا ز خود شدم آگاه
- شماره ٦٢٢: برافشان کلاله ز روى چو لاله
- شماره ٦٢٣: از همه پنهان و پيدا از همه
- شماره ٦٢٤: فارغ است اين ساقى ما از همه
- شماره ٦٢٥: جز يکى نيست بيائيد که گوئيم همه
- شماره ٦٢٦: ساقى بده آن مى شبانه
- شماره ٦٢٧: درآ در مجلس رندان ببين اين ذوق مستانه
- شماره ٦٢٨: درآمد ترک سرمستى که غارت مى کند خانه
- شماره ٦٢٩: مى و جاميم و جان و جانانه
- شماره ٦٣٠: سرورى خواهى بيا و سر بنه
- شماره ٦٣١: عشق را خود حجاب باشد نه
- شماره ٦٣٢: همچو ما کيست در جهان تشنه
- شماره ٦٣٣: جان ز جانان دريغ دارم نه
- شماره ٦٣٤: در دو عالم جز يکى دانيم نه
- شماره ٦٣٥: تا خيال روى خوبش ديده ام در آينه
- شماره ٦٣٦: تا ببيند روى خود در آينه
- شماره ٦٣٧: آفتابى تافته بر آينه
- شماره ٦٣٨: مى حلالت باد اگر در بزم رندان خورده اى
- شماره ٦٣٩: نرگست را باز سر خوش کرده اى
- شماره ٦٤٠: وه چه حسن است اين که پيدا کرده اى
- شماره ٦٤١: نيک سياح جهان گرديده اى
- شماره ٦٤٢: عشق تو گنجى و دل ويرانه اى
- شماره ٦٤٣: خرمنى گندم نگر در دانه اى
- شماره ٦٤٤: هر ذره اى ز عالم بنموده آفتابى
- شماره ٦٤٥: چو يارم دلبرى ديگر نيابى
- شماره ٦٤٦: بى درد دلى دوا نيابى
- شماره ٦٤٧: بى درد دلى دوا نيابى
- شماره ٦٤٨: اى خواجه در حجابى از خود صفا نيابى
- شماره ٦٤٩: خبرى گر ز حال ما يابى
- شماره ٦٥٠: گر ز صاحب نظر نظر يابى
- شماره ٦٥١: درد مى کش که تا دوا يابى
- شماره ٦٥٢: گاهى به غم و گهى به شادى
- شماره ٦٥٣: درد عشقش اگر به جان بردى
- شماره ٦٥٤: تا بکى گرد اين جهان گردى
- شماره ٦٥٥: اى ترک نيمه مست به يغما خوش آمدى
- شماره ٦٥٦: اگر نه درد دل بودى دواى دل که فرمودى
- شماره ٦٥٧: توئى جانا که عين هر وجودى
- شماره ٦٥٨: گر آينه عين او نبودى
- شماره ٦٥٩: دريغا دولت وصلش چه خوش بودى اگر بودى
- شماره ٦٦٠: باز با ما نمى کنى يارى
- شماره ٦٦١: عشق جانان اگر به جان دارى
- شماره ٦٦٢: ز سوداى جهان بگذر اگر سوداى ما دارى
- شماره ٦٦٣: تخم نيک و بدى که ميکارى
- شماره ٦٦٤: عمر ضايع مکن به بيکارى
- شماره ٦٦٥: جام صافى پر ميى آرى
- شماره ٦٦٦: سخن يار بشنو از يارى
- شماره ٦٦٧: يارى است يار ياران يارى چگونه يارى
- شماره ٦٦٨: آمد به درت جان عزيز از سر يارى
- شماره ٦٦٩: جان و جانان توئى چه پندارى
- شماره ٦٧٠: خواه در خواب و خواه بيدارى
- شماره ٦٧١: در خرابات مجو همچو منى مى خوارى
- شماره ٦٧٢: زر به ياران ده که تا جان را برى
- شماره ٦٧٣: دل به دلبر گر سپارى دلبرى
- شماره ٦٧٤: جان چه باشد گر نباشد عاشق جان پرورى
- شماره ٦٧٥: عاقلى و نام عاشق مى برى
- شماره ٦٧٦: گذرى کن بسوى ما گذرى
- شماره ٦٧٧: جز خيال تو در اين ديده نگنجد دگرى
- شماره ٦٧٨: دل به دلبر گر سپارى دلبرى
- شماره ٦٧٩: درويش فقيريم نخواهيم اميرى
- شماره ٦٨٠: گر چه ميرى در اين جهان ميرى
- شماره ٦٨١: مريد پير خمارم که دارد اين چنين پيرى
- شماره ٦٨٢: در پى عشق روان شو که بجائى برسى
- شماره ٦٨٣: حال او از بشر چه مى پرسى
- شماره ٦٨٤: هنر از بى هنر چه مى پرسى
- شماره ٦٨٥: ماه من امشب برآمد خوش خوشى
- شماره ٦٨٦: ز من توحيد مى پرسى جوابت چيست خاموشى
- شماره ٦٨٧: از براى خدا بيا ساقى
- شماره ٦٨٨: اى در ميان جان ها از ما کنار تا کى
- شماره ٦٨٩: هان برسان بگوش او پيک صبا جگى جگى
- شماره ٦٩٠: ازدوئى بگذر که تا يابى يکى
- شماره ٦٩١: نيست مرا در نظر در دو جهان جز يکى
- شماره ٦٩٢: خرابات است و رندان لاابالى
- شماره ٦٩٣: از جرعه جام لايزالى
- شماره ٦٩٤: اى از جمال رويت نقش جهان خيالى
- شماره ٦٩٥: جمالش ديده ام در هر خيالى
- شماره ٦٩٦: ترک مستم مى پرستم يللى
- شماره ٦٩٧: گفته عشاق مى خوانم بلى
- شماره ٦٩٨: عشق بازى مى کنم آرى بلى
- شماره ٦٩٩: اى که هستى محب آل على
- شماره ٧٠٠: نعمت الله هست پير ولى
- شماره ٧٠١: به حق آل محمد به روح پاک على
- شماره ٧٠٢: دارم از عشق درد دل خيلى
- شماره ٧٠٣: آمد آن ساقى سرمست و بدستش جامى
- شماره ٧٠٤: بر سر ما اگر نهى قدمى
- شماره ٧٠٥: خواه نباتى و خواه حيوانى
- شماره ٧٠٦: مرنجان جان باقى را براى اين تن فانى
- شماره ٧٠٧: ما آن توايم و آن تو دانى
- شماره ٧٠٨: غير حق باطل است تا دانى
- شماره ٧٠٩: هر چه هست آن يکى است تا دانى
- شماره ٧١٠: در وجود آن يکى است تا دانى
- شماره ٧١١: شاه عالم گداست تا دانى
- شماره ٧١٢: همه تقدير اوست تا دانى
- شماره ٧١٣: همه عين همند تا دانى
- شماره ٧١٤: گر چه آب حيات را مانى
- شماره ٧١٥: نعمت الله نمى شود فانى
- شماره ٧١٦: حرف جام و شراب اگر دانى
- شماره ٧١٧: تنها نه منم عاشق تو بلکه جهانى
- شماره ٧١٨: زهى عقل و زهى دانش که تو خود را نمى دانى
- شماره ٧١٩: بى عشق مباش يک زمانى
- شماره ٧٢٠: هر که از ذوق خبر دارد و داند سخنى
- شماره ٧٢١: عالمى صورت است و او معنى
- شماره ٧٢٢: هر زمان خاطر مرا شکنى
- شماره ٧٢٣: دنيى حکايتى است حکايت چه مى کنى
- شماره ٧٢٤: در هواى دنيى دون دنى
- شماره ٧٢٥: اى که مى گوئى که هستم از منى
- شماره ٧٢٦: اى درد تو درمان من جان منى تو يا تنى
- شماره ٧٢٧: گفتم که نقش رويت گفتا در آب بينى
- شماره ٧٢٨: به چشم مست ما بنگر که نور روى او بينى
- شماره ٧٢٩: بيا بر چشم ما بنشين که خوش آبى روان بينى
- شماره ٧٣٠: درآ در بحر ما با ما که عين ما به ما بينى
- شماره ٧٣١: متناهى شود بتو همه شيى
- شماره ٧٣٢: هر زمانى به راهکى گروى
- شماره ٧٣٣: هر مرده که شد به جام مى حى
- شماره ٧٣٤: دل به دريا ده که تا دريا شوى
- شماره ٧٣٥: دل به دلبر گر دهى دلبر شوى
- شماره ٧٣٦: تن فدا کن تا همه تن جان شوى
- شماره ٧٣٧: تن رها کن در طريق عاشقى تا جان شوى
- شماره ٧٣٨: مجلس عشق است و ما سرمست مى
- شماره ٧٣٩: کرم بنگر که الطاف الهى
- شماره ٧٤٠: آئينه حضرت الهى
- شماره ٧٤١: درآ در خلوت خاص الهى
- شماره ٧٤٢: دوش در خواب ديده ام شاهى
- شماره ٧٤٣: درآمد از درم خوش پادشاهى
- شماره ٧٤٤: بر تخت دلم نشسته شاهى
- شماره ٧٤٥: دلم بگرفت از اين زهد ريائى
- شماره ٧٤٦: اى عشق بيا که خوش بلائى
- شماره ٧٤٧: دل به دريا ده که دريا دل توئى
- شماره ٧٤٨: برو اى خواجه غافل از اين دنيا چه مى جوئى
- شماره ٧٤٩: گر جلال و جمال مى جوئى
- شماره ٧٥٠: عالم جام است و فيض او مى